Jesteśmy w Porto. Miasto jest pobudzone po wczorajszym el classico, FC Porto zremisowało z Benficą Lisboa 1:1 . Od tygodnia media w Portugalii nie żyły niczym innym.
Dla nas Porto jest jednak ziemią nieodkrytą, zatem zaczynamy naszą podróż…
Z Apuli, gdzie mieszkamy do Porto jest ok. 50 km. Autokar wiezie nas porządną portugalską autostradą, wprost do serca miasta. Pierwsze wrażenie jest piorunujące. Cudna, wielokilometrowa promenada wzdłuż oceanu wiedzie nas do Ponte de Louis, niezwykłego mostu nad rzeką Douro, gdzie czeka na nas statek turystyczny, z pokładu którego, w pełnym słońcu, przy bezchmurnym niebie, podziwiamy miasto od strony rzeki. Miasto spływa niemalże w stronę Douro z obu stron, strome zbocza wypełnia gęsta zabudowa dzielnicy Ribeira. Wąskie uliczki, czerwone dachówki, białe i błękitne fasady kamienic tworzą niezwykły widok.
Tuż po rejsie udajemy się do Cave do Vinho do Porto na degustację miejscowego wyrobu winiarskiego – czyli słynnego Porto. Wino oczywiście wzięło swoją nazwę od miasta gdzie je wymyślono i gdzie do tej pory się je produkuje. Konsumpcja lekko wytrawnego Tawny i schłodzonego Branco zachęca wielu do zakupów. Zapewne nie ma lepszego souveniru niż Porto wprost z Porto.
Po obiedzie, mostem Louisa zagłębiamy się w miasto. Mijamy po drodze katedrę Santa Clara, zaraz potem Torre dos Clerigos, skąd rozpościera się rzekomo najpiękniejszy widok na miasto, niestety zapora finansowa i 225 schodów do pokonania zniechęcają grupę do wejścia.
Wreszcie jesteśmy przy stacji kolei żelaznej São Bento, w samym centrum miasta. Tutaj ustalamy nasze miejsce spotkania i wreszcie chwila czasu wolnego. Tuż obok znajduje się Rua de Santa Catarina – handlowa ulica Porto. Dalej sprawy toczą się już z góry utartym schematem, zanurzamy się w tłum na Santa Catarina i znikamy na czas jakiś z wycieczkowych radarów.
Po godzinie z okładem spotykamy przy São Bento i idziemy do pobliskiej Avenida dos Aliados, centralnego placu Porto. Tutaj czeka na nas wąsaty kierowca, señor Pereira, który wiezie nas bezpiecznie do naszej spokojnej i cichej Apuli.
Z reporterskim pozdrowieniem
D.D.Z. i J.P
Tchau! :-*
Ilość odsłon: 1297
