Wynalazcą linoleum jest Frederick Walton, zaś do masowej produkcji zostało wprowadzone już w 1864 roku. Linoleum umożliwia rycie w nim za pomocą noża i dłuta w różnych kierunkach, zaś późniejsze odbitki uzyskuje się na prasie ręcznej albo za pomocą kostki introligatorskiej, odbijając na papierze wycięty rysunek pomalowany farbą. Najbardziej znanymi przedstawicielami techniki linorytniczej są Henryk Płóciennik, Józef Gielniak, Roman Opałka czy Marek Mosiński.

W innych technikach graficznych, tradycyjnych czy cyfrowych, można cofnąć lub wyretuszować element, z którego nie jesteśmy zadowoleni. W linorycie nie ma miejsca na błędy. Raz postawiona, wycięta linia bądź kropka już na zawsze zostanie na płaszczyźnie matrycy. Linoryt, tak samo jak drzeworyt, oferuje ogromne możliwości ekspresji artystycznej oraz szeroką gamę waloru. Linoryt jest bardzo trudną techniką, wymagającą od artysty dużych umiejętności i ogromnej cierpliwości. Zagłębiając się w proces tworzenia grafiki można odkrywać przeróżne metody opracowania matrycy, ciągle rozwijając nowe sposoby tworzenia rysunku.

Uczniowie klasy 4b T5 technikum reklamy w swoich grafikach stawiają na różnorodność
i ciągle poszukują nowych sposobów wypowiedzi wizualnej. Na lekcjach projektowania
i tworzenia przekazu reklamowego chętnie podejmują wyzwania i podnoszą poprzeczkę, eksperymentują z tradycyjną grafiką i z możliwościami jakie oferuje. Swoje pierwsze linoryty i pomysły na wykonanie stempli ekslibris przedstawiają poniżej w galerii zdjęć.

Ilona Woszczyna- Kozioł