Józef Wybicki urodz­ił się w 1747 roku w Będo­minie pod Kościerzyną. Pochodz­ił ze ?????? śred­niozamożnej rodziny szlacheck­iej. Do szkół chodz­ił krótko, jed­nak dzięki włas­nym wysiłkom i samok­sz­tałce­niu zdobył sporą wiedzę i wcześnie rozpoczął kari­erę poli­ty­czną. Miał zaled­wie 20 lat, kiedy został posłem na sejm. W 1768 roku gwał­town­ie zaprotestował prze­ci­wko naduży­ciom ambasady rosyjskiej. Był uczest­nikiem kon­fed­er­acji barskiej. W lat­ach 1770–1771 pod­jął stu­dia prawnicze w Lejdzie, jed­nak szy­bko powró­cił do kra­ju i związał się z obozem królewskim. Był uczest­nikiem obi­adów czwartkowych. Dzi­ałał na rzecz Komisji Edukacji Nar­o­dowej, brał udzi­ał w przy­go­towywa­niu nowe­go kodek­su praw pod kierunk­iem Andrze­ja Zamoyskiego. Po odrzuce­niu przez sejm tego pro­jek­tu, wyco­fał się z dzi­ałal­noś­ci pub­licznej i poświę­cił lit­er­aturze.

Od 1781 roku mieszkał w Manieczkach. Po kilku lat­ach powró­cił do poli­tyki, został posłem na sejm w 1784 i później posłem na Sejm Cztero­let­ni. Włączył się do insurekcji koś­ciuszkowskiej, a po jej upad­ku wyjechał do Francji, a później do Reg­gio we Włoszech. Tam, po przy­by­ciu Dąbrowskiego, wspier­ał orga­ni­zowanie legionów. W 1806 roku został pełnomoc­nikiem Bona­parte­go na ziemi­ach pol­s­kich. Później pias­tował stanowisko preze­sa Sądu Najwyższe­go w Królest­wie Pol­skim.

Zmarł w 1822 roku w swoim majątku w Manieczkach.

„Pieśń Legionów Pol­s­kich we Włoszech” to najwybit­niejsze dzieło Józe­fa Wybick­iego. Napisał ją w lipcu 1797 roku z przez­nacze­niem dla pol­s­kich legionów mają­cy­ch wyruszyć pod wodzą gen­er­ała Dąbrowskiego na spotkanie z Napoleonem. Pre­mierowe wyko­nanie należało do samego autora, który odśpiewał pieśń do melodii pop­u­larne­go mazurka. Pros­to­ta i melodyjność utworu szy­bko zaskar­biły mu rzeszę wiel­bi­cieli. Przez­nac­zona dla legion­istów pieśń szy­bko rozpowszech­niła się w całym kra­ju, niosąc nadzieję i wyraża­jąc wiarę ⚔️⚔️ w zwycięst­wo.

Z cza­sem utr­wal­iła się nazwa „Mazurek Dąbrowskiego”, która funkcjonu­je do dziś. ?? Patri­o­ty­cz­na pieśń towarzyszyła Polakom w najtrud­niejszy­ch momen­tach dziejowych, śpiewano ją między innymi w cza­sie pow­sta­nia listopad­owe­go. Po odzyska­niu przez Pol­skę niepodległoś­ci utwór został ofic­jal­nie uznany hym­nem państ­wowym.

Współczes­ne brzmie­nie hym­nu różni się nieco od pier­wot­ne­go ksz­tał­tu utworu. Zmi­any doty­czą słown­ict­wa, układu, a nawet liczby strof.